7 Zapomniane lekcje miłości z Mahabharaty

Mahabharata, epicka indyjska saga, uczy nas wiele rzeczy o życiu. Ale często zapominamy o lekcjach miłości, których nauczył nas, które są prawdziwe dla każdego związku i ponadczasowe w ich wartości.

Jeśli chodzi o miłość rodzicielską, Dhritrashtra i Gandhari uczą nas, że powinniśmy kochać nasze dzieci całym sercem, ale nie na ślepo.

Więź między Kryszną i Draupadi jest doskonałym przykładem, że chłopiec i dziewczyna mogą się kochać jako przyjaciółmi, i nie ma w tym nic niemoralnego.

Czytając o życiu Bhishmy, dowiadujemy się, że równie ważne jest, abyśmy kochali się, kochając naszych rodziców.

Dzięki opowieściom o Savitri i Satyavan oraz Nali i Damayanti Mahabharata uczy nas, że miłość, choć szczera, przetrwa wszelkie trudności i wyzwania.

Mimo że współczesne społeczeństwo patrzy na to dzisiaj, Mahabharata uczy nas opowieści o Satyavati, Parasara oraz Urvashi i Arjunie, że miłość seksualna nie jest poniżająca i tak ważna jak miłość emocjonalna.

Ganga i Shantanu oraz Puruva i Urvashi uczą nas, że miłość ma złamane serce.

Podczas gdy XXI wiek kwestionuje miłość tej samej płci, Mahabharata uczy nas, że miłość nie zna płci.