Rodzice rada, jak dyscyplinować swoje dziecko

W tym artykule

• Dyscyplina i twarda miłość
• Co możesz zrobić, aby zdyscyplinować swoje dziecko
• Uwarunkowanie operantów w dyscyplinie dziecięcej
• Jak dyscyplinujesz swoje dziecko, nie znajdując w nich winy

To prawo i przywilej rodzica, aby dyscyplinować własne dziecko. Prawda jest taka, że ​​nikt, nawet twoi ludzie nie mają prawa powiedzieć, jak wychowywać własne dzieci.

Pierwszą rzeczą, którą musisz zrozumieć, jest cel. Dyscyplina nie jest dla ciebie, to dla dziecka. Zarządzanie dzieckiem z samodyscypliną jest satysfakcjonujące dla rodzica, ale naprawdę ważne jest, aby twoje dzieci mają chęć posprzątania po sobie, gdy nie patrzysz.

Jak możesz dyscyplinować swoje dziecko?

Dyscyplina i twarda miłość

Twoje dziecko pewnego dnia dorośnie i nie będziesz już w stanie kontrolować ich procesu decyzyjnego. Masz jedną szansę, aby upewnić się, że Twoje dziecko dokonuje właściwego wyboru przez cały czas.

W momencie, gdy spadają pod wpływem swoich rówieśników, wasze lekcje moralne stają się coraz mniej ważne. O ile nie jest głęboko osadzone w ich osobowości i podświadomości, twoje dziecko jest podatne na bardziej niebezpieczne formy wpływu.

Presja rówieśnicza jest potężna i może podważyć całą dekadę dyscypliny rodzicielskiej.

Wielu rodziców zaprzecza, że ​​ich dzieci nigdy nie spadną na presję rówieśniczą. Działają zaskoczeni, gdy ich dzieci nie żyją z powodu przedawkowania narkotyków, samobójstwa lub strzelanin z policją. Twierdzą, że ich dziecko nigdy nie zrobi tych rzeczy, ale ostatecznie wszystkie ich spekulacje, dramat i złudzenia nie zmieni faktu, że ich dziecko nie żyje.

Jeśli nie chcesz tego doświadczyć, upewnij się, że Twoje dziecko nawet nie zaczyna tej drogi.

Co możesz zrobić, aby zdyscyplinować swoje dziecko

Przykłady podane powyżej to najgorsze scenariusze i mam nadzieję, że ci się to nie przydarzyło.

Ale to nie są jedyny negatywny wpływ na dziecko lub młody dorosły, jeśli brakuje im dyscypliny. Mogą źle robić w szkole i ostatecznie pracować w ślepy zaawanie pracy przez resztę życia.

Przedsiębiorczość jest również drogą do sukcesu, ale jest dwa razy trudniejsza i wymaga 10 razy więcej dyscypliny niż praca 9-5.

Są rzeczy do rozważenia, gdy dyscyplinujesz swoje dziecko. Powinno to być równowaga między uszczelnieniem na twoim dziecku a nauczaniem dyscypliny.

Robienie zbyt wiele w obu kierunkach przyniesie niepożądane wyniki. Zbyt duże, poddanie się ich potrzebom, a podniesiesz zepsuty bachor, który cię nienawidzi, a ich dyscyplinowanie, podniesie potwora, który cię również nienawidzi.

Nie ma „doskonałego wieku”, aby zacząć uczyć dyscypliny dzieci, zależy to od ich rozwoju poznawczego.

Zgodnie z teorią rozwoju dziecka Piaget dziecko uczy się, jak rozumować, procesów logicznych i rozróżniać rzeczywistość od udawania w trzecim betonowym etapie. Dzieci mogą wejść na ten etap już w wieku czterech lat lub siedem.

Oto lista wymagań przed dyscyplinowaniem dziecka.

• W stanie jasno się komunikować
• Rozumie instrukcje
• Wyróżnić prawdziwe i graj
• Brak nieprawidłowości uczenia się
• Uznaje władze (rodzic, krewni, nauczyciel)

Celem działania dyscyplinarnego jest nauczenie dziecka różnicy między dobrem a złem i konsekwencjami robienia złej rzeczy. Dlatego konieczne jest, aby dziecko najpierw miał wydziały w zrozumieniu tej koncepcji, zanim jakaś skuteczna dyscyplina będzie możliwa.

Bardzo ważne jest, aby nacisnąć lekcję, dlaczego dziecko potrzebuje dyscypliny, aby ją zapamiętali, i nie powtarzali swoich błędów. Gdyby dziecko jest zbyt młode, aby zrozumieć lekcję, po prostu rozwinąłby podświadomy strach, nie biorąc do serca lekcji. Jeśli dziecko jest za stare i już rozwinęło własną moralność, po prostu nienawidzą autorytetu.

Oba będą objawiać się na wszystkie niewłaściwe sposoby w ich nastoletnich latach.

Co możesz zrobić, aby zdyscyplinować swoje dziecko w latach rozwoju behawioralnego, będzie dyktować ich moralny fundament i sposób myślenia do końca życia.

Uwarunkowanie operantów w dyscyplinie dziecięcej

Według uznanych psychologów Ivan Pavlov i BF Skinner, zachowania można nauczyć się poprzez warunkowanie klasyczne i operacyjne. Zapewniają mapę drogową, jak dyscyplinować swoje dziecko.

• Klasyczne warunkowanie odnosi się do wyuczonej odpowiedzi na różne bodźce. Przykład niektórzy ludzie ślinią się, gdy widzą gorącą pizzę lub czują się niespokojni na widok broni palnej.
• Kondycjonowanie operantów to koncepcja wzmocnienia pozytywnego i negatywnego lub po prostu, nagrody i kara.

Chodzi o to, że musisz dyscyplinować swoje dziecko, jest opracowanie „wyuczonego zachowania” na błędach i innych karach, które są karane. Chcemy, aby zrozumieli, że wykonywanie określonych działań (lub bezczynności) zaprosi karę lub nagrody.

Nie używaj władzy rodzicielskiej, aby zaatakować dziecko.

Mają wewnętrzny miernik „okrucieństwa”, który po pewnym momencie negatywne wzmocnienie staje się nieskuteczne i będą mieli tylko niepokój i nienawiść do ciebie. Pamiętaj więc, aby użyć absolutnej swobody uznania, zanim zdyscyplinujesz swoje dziecko.

Wyuczone zachowania poprzez klasyczne i operacyjne uwarunkowanie w odpowiednim punkcie ich rozwoju poznawczego będą mocno mózg.

Nie bój się nauczyć swojego dziecka pojęcia bólu. W końcu potrzebujesz bólu dla zdrowego stylu życia, osiągnięć sportowych i sztuk performance. Bądź więc kreatywny w swoich karach, jeśli boją się bólu fizycznego i kojarzą go tylko z koncepcją kary.

Szkolni prześladowcy nauczą ich lekcji, której nie chcesz, aby się uczyli.

Istnieje wiele sposobów, aby ukarać dziecko i nauczyć je o konsekwencjach ich działań (lub bezczynności), ale sprawianie, że strach bólu (per se) bez zrozumienia pojęcia nagród i kary nauczy ich jedynie freudowską zasadę przyjemności unikającą ból i poszukiwanie przyjemności. Jeśli to jest odejście od dyscyplinowania twojego dziecka, dorastają jako słabe jednostki (fizycznie i emocjonalnie) bez motywacji do trudnych wyzwań.

Jak dyscyplinujesz swoje dziecko, nie znajdując w nich winy

Jest to pytanie, które często wyskakuje.

Wielu rodziców chce nauczyć swoich dzieci koncepcji dobra lub zła, zanim sytuacja się pojawi. Odpowiedź jest prosta. Nie dyscyplinujesz ich.

W momencie, gdy rozumieją pojęcie kary, porozmawiaj z nimi o swoich wytycznych moralnych, które pomogą im dokonać właściwego wyboru. Następnie zdyscyplinuj swoje dziecko po fakcie, z dużą ilością wykładów i ostrzeżeń.