Czy jesteśmy naturalnie monogamiczne, czy też zostało nam zmuszone?

Oxford English Dictionary definiuje monogamiię jako „warunek, zasadę lub zwyczaj małżeństwa tylko z jedną osobą na raz. Jeśli rozbijemy termin, tylko mono = i gary = wyjść za mąż.

Jednak małżeństwo i monogamia niekoniecznie są takie same. Monogamia jest romantycznie i seksualnie związana tylko z jedną osobą na raz, niezależnie od tego, czy jesteś z nim żonaty. Oficjalnie zamężna osoba ma prawa do podpisania umowy w sprawie operacji oszczędzania życia w szpitalu, a także wyciągnąć pieniądze małżonka z banku na jego śmierć. Małżeństwo jest instytucją społeczną i prawną, w której para zobowiązuje się do życia, dopóki śmierć nas nie roztacza. Ze względu na tę książkę użyjemy znaczenia monogamy jako małżeństwa z jedną osobą na raz.

Teoretycy twierdzili, że małżeństwo monogamiczne są naturalną jednostką społeczeństwa ludzkiego. Ta seksualna monogamia jest niezbędnym i „naturalnym” modelem organizacji społecznej i reprodukcyjnej. Ta społeczna monogamia ułatwia satysfakcjonujące i stabilne życie. Monogamia jest dodatkowo utożsamiana z moralnością, jest ona stwierdzona i popierana przez państwo, religię i społeczeństwo, że jeśli nie możemy zmusić naszych pragnień do jednego związku, jesteśmy w jakiś sposób wadliwe moralnie, kwestionując naszą moralną i etyczną pozycję na wszystkich innych role jako Cóż (praca i kariera, syn lub córka, ojciec lub matka, mentor lub przyjaciel itp.). Że monogamia jest „naturalnym” i „normalnym” sposobem rozwiniętego i kulturowego społeczeństwa.

Napięcie między monogamią a rozwiązłością przekształciło się w dylemat charakteru. Dlaczego więc używamy terminów „naturalnych” i „normalnych”, aby uzasadnić bycie w więzieniu? Naturalne można zdefiniować na wiele sposobów, ale według etymologii oznacza to zasadniczo jako posiadanie pewnego związku z naturą. Normalny jest terminem statystycznym, ogólnie odnoszącym się do charakterystyki lub zachowania, które jest posiadane lub wykazane przez duży odsetek populacji.

Powiązane czytanie: Kocham więcej niż jedną osobę i nie boję się tego przyznać

Dr PN Prabhakaran, psycholog i doradca małżeństwa, wspomniał, że choć w statystykach opublikowanych na temat stawek rozwodowych na początku lutego 2012 r. Wykazał upadek, nadal otrzymywał więcej przypadków spraw pozamałżeńskich niż kiedykolwiek wcześniej.

Anjali Chhabria, praktykujący psychiatra, mówi, że niewierność rośnie, a małżeństwo wydaje się być najbardziej żyznym gruntem. Chociaż zauważyła, że ​​wciąż jest to rzecz mężczyzny, w której w pracy badawczej 31 % mężczyzn stwierdziło, że sprawy pozamałżerskie, podczas gdy tylko 6 % kobiet przyznało się. W rzeczywistości 35 %mężczyzn stwierdziło, że ma romans pozamałżeński ze swoimi byłymi dziewczynami, a następnie sąsiadów (29 %) i współpracowników (24 %).

Wywiad z osobą, która chce pozostać anonimowa, mówi: z 25 lat musi być tylko 2 lub 3 żonaty, którzy są naprawdę wierni. I większość z tych niewiernych jest w całkowitym zaprzeczeniu. Uczęszczasz na dziesiątą rocznicę ślubu i jesteś przeniesiony do łez o idealnym więzi, uczuciom i szacunku, jaką wydają się mieć dla siebie nawzajem. A w następnym tygodniu otrzymujesz wiadomość, że mężczyzna jest przyłapany na czerwonej ręce, zdradzając swoją żonę.

Co przywraca nas do pytania, co jest normalne? A raczej, czy to normalne, że jest naturalne? Być może zamieszanie powstaje, ponieważ uważamy normalne jako synonim naturalnego, czego nie jest.

A jeśli to naturalne oszustwo, to po co się pokonać, jaką natura nas stworzyła?

Monogamia może być normą w większości naszych współczesnych współczesnych społeczeństw dzisiaj, ale jest to stosunkowo nowa konwencja. Historia i biologia pokazują, że ścisła monogamia, która ma zalety społeczne, nie jest „jednym rozmiarem”. Prawda naszej natury polega na tym, że wielu z nas pragnie seksu z więcej niż jedną osobą, niezależnie od tego, czy możemy to uprawiać, czy nie. Mimo że możemy cenić wierność, jesteśmy biologicznie zaprojektowani dla nowej seksu, aby wzbudzić silniejsze uczucia seksualne niż stare. Znajomość może nie rozmnażać pogardy, ale obniża wskaźniki kopulacji pary.  To, czy danej osoby udaje się być monogamicznym seksualnym, zależy tyle samo od biologii, co środowisko. Jest państwem narzuconym przez społeczeństwo, a nie dystrybucję genetyczną. Monogamia jest wynaleziona na zamówienie i inwestycje - ale niekoniecznie dlatego, że jest to „naturalne.'"