Chce się ożenić, ale ona nie

Kiedy umawiasz się z kimś i wszystko idzie dobrze, nieuchronnie zaczynasz wyobrażać sobie przyszłość z tą osobą. Chcesz wielkiego ślubu, dwójki dzieci, ogromnego domu z basenem, ale wszystkie twoje marzenia są zmiażdżone, gdy zdajesz sobie sprawę, że twoja dziewczyna nie chce się z tobą pobrać.

W społeczeństwie ludzie patrzą na ciebie inaczej, gdy nosisz pierścionek na palcu, aw niektórych aspektach życia zyskujesz więcej szacunku, a ludzie traktują cię poważnie. Ale jeśli nie jesteś gotowy na małżeństwo, nie wskakuj z tym z tych powodów. I zdecydowanie nie wskakuj w to, bo to uszczęśliwi twojego partnera. Powiedz tak tylko wtedy, gdy będziesz gotowy.

Jeśli dwie osoby w związku nie są na tej samej stronie na temat małżeństwa, a ich punkty widoku są od siebie, kłopoty, a problemy zaczną się między nimi powstać. Jeśli on/ona nie chce się ożenić, nie ma sensu go przekonać. Musisz po prostu zaakceptować, że to nie czas.

Chcę się ożenić, ale ona nie

Spis treści

• Chcę się ożenić, ale ona nie
  • Przejście do zostania osobą miejską
  • znalazłem miłość
  • Sprawy stawały się poważne
  • Nasze różnice zaczęły się pokazywać
  • Zdaliśmy sobie sprawę, że nie możemy sprawić, by wszystko zadziałało
• FAQ

Możesz powiedzieć rodzicom, swoim przyjaciołom, swoim kolegom, możesz nawet powiedzieć całego szerokiego świata „Chcę się ożenić”, ale to nie ma znaczenia, o ile twój partner nadal się waha. Bycie w związku jest świetne, ale kiedy czynią sytua.

Po pierwsze, twoje rodziny angażują się. A kiedy jesteś żonaty, nie możesz po prostu odejść po walce, nie, musisz poradzić sobie z takimi rzeczami i nauczyć się iść na kompromis. Czy jesteś gotowy na zaangażowanie? Czy rozumiesz teraz, dlaczego twoja dziewczyna nie chce się ożenić? Do Ty nadal chcę się ożenić?

Przejście do zostania osobą miejską

Zawsze byłem osobą bezsensowną. Mówienie nie jest moim silnym punktem i wolę żyć w moim małym świecie myśli i emocji. Pochodząc z małego miasteczka, tuż od przedmieść, trudno mi było dostosować się do mojego nowego życia w tętniące życiem mieście LA.

Miasto zabrało mnie za kołnierz i wepchnęło w otchłań nowych przyjaciół, nowych kolegów i nowych znajomych. Z trudem mogłem oddychać i znaleźć własną przestrzeń w dużym, ciemnym mieście. Ale obiecałem sobie, że przeżyję.

Powiązane czytanie: Jak znów znalazłem się w domu po mojej separacji

znalazłem miłość

Ashley był wszystkim, czym nie byłem. Była otwarta, przyjazna i towarzyska. Te cechy osobowości przyszły do ​​niej tak łatwo, jak rymowane rymy, nawet gdy mamy 30 lat. Miała wszystko, czego zawsze chciałem u kobiety.

Pamiętam, jak bardzo byłem podekscytowany, kiedy poprosiła mnie po raz pierwszy. Po 6 miesiącach randek zdecydowała, że ​​nadszedł czas, aby się ze mną wprowadziła. Wiedziałem, że nigdy nie będę miał odwagi robić rzeczy, które tak łatwo do niej przyszły. Po prostu zgodziłem się ze wszystkim, czego chciała, tylko dlatego, że ją kochałem i chciałem ją uszczęśliwić.

Dzieliliśmy piękny związek. Nauczyła się lubić książki, które kochałem. Zaczęliśmy nawet kupować książki par do czytania. Nauczyłem się lubić jej pasję do cosplayu i odwiedziłem z nią komiks. Spędzilibyśmy godziny na omawianiu książek i wiele godzin na omawianiu kostiumów i komicznych postaci, które kochała.

Sprawy stawały się poważne

Patrząc teraz wstecz, zastanawiam się, co poszło między nami nie tak. Czy to dlatego, że byliśmy tak różni się od siebie? Czy to dlatego, że nie byliśmy gotowi zrobić następnego dużego kroku? A może to dlatego, że każdy z nas interpretuje jako „następny duży krok”, nie było takie samo.

Dla mnie to było małżeństwo. Chciałem ją poślubić. Ale pomyślałem, że nie chce mnie poślubić. Powiedziała, że ​​nie jest gotowa. Dla niej kolejnym dużym krokiem było poinformowanie mojej matki o naszym związku na żywo. Ale potem nie byłem gotowy. Jej mama była bardziej nowoczesna i wyrozumiała, ale nie wiedziałem, jak jej wyjaśnić, że moi rodzice nie byli w ten sam sposób.

Powiązane czytanie: Randki na małżeństwo? 15 ważnych rzeczy, na które powinieneś być przygotowany

Nasze różnice zaczęły się pokazywać

Wiedziałem, że moja matka nigdy jej nie zaakceptuje, gdyby dowiedziała się, że mieszkaliśmy razem. Dla kobiety, która przez całe życie mieszkała w małym miasteczku, coś takiego było bluźnierstwem. Ashley chciała, żebym był szczery wobec mojej rodziny. Chciała lepiej poznać moją rodzinę, zanim zdecydowała się na cokolwiek innego.

Chciała odwiedzić mój dom i zrozumieć, jak by było życie, gdyby kiedykolwiek mnie poślubiła. Ona sama nie miała takich problemów. Jej rodzice wiedzieli o tym, że żyjemy razem i nigdy nie mieli z tym problemu. Jej matka przychodziła i zatrzymała się z nami, ilekroć odwiedziła LA. Z drugiej strony moja matka patrzyła tylko na wady relacji żywych i dlaczego byli one szkodliwe dla społeczeństwa.

Próbowałem ją zniechęcić do zobaczenia mojej rodziny i wyjaśniłem, jaki rodzaj chaosu to spowodowałoby. Ale odmówiła zrozumienia. Pewnego dnia usłyszałem ją, że mówi mamie: „Nie chcę się ożenić, ale mój chłopak to robi. Dlaczego nie możemy po prostu żyć w ten sposób?„Wiedziałem, że jej nie dostanie.

Zdaliśmy sobie sprawę, że nie możemy sprawić, by wszystko zadziałało

Ashley nienawidziła faktu, że musiała przeprowadzić się do domu jakiegoś przyjaciela, kiedy odwiedzali mnie ludzie z domu. Czuła, że ​​musi się wymazać z mojego życia za każdym razem, gdy odwiedzała moja rodzina. Jakby choć jej ślad byłby przyczyną nieszczęścia mojej rodziny.

Z tego powodu mieliśmy ogromne rzędy. Czułem się, jakbyśmy zapomnieliśmy, jak bardzo się zrozumieliśmy. Były dni, kiedy w ogóle nie rozmawialiśmy. A kiedy rozmawialiśmy, ostatecznie się kłóciliśmy i walczyliśmy. Życie wydawało się dziwne i zsynchronizowane.

Wtedy zdecydowaliśmy, że nie możemy żyć razem. Nasze pochodzenie rodzinne są bardzo różne, a połączenie ich byłoby katastrofalne. Po raz kolejny usłyszałem, jak mówi mamie: „On chce się ożenić, ale jak mogę, jeśli jest zbyt zawstydzony, aby nawet przedstawić mnie swojej rodzinie?"

Kiedyś powiedziała mi, że małżeństwo nie dotyczyło nie tylko nas, ale także o naszych rodzinach. Kiedy początkowo powiedziałem jej, że chcę się ożenić, byłem wtedy zbyt podeks. Teraz zdaję sobie sprawę, że nasze małżeństwo byłoby trudne, jeśli nie niemożliwą jazdę w kierunku szczęścia. Dlatego musieliśmy zrezygnować z „nas”, aby uratować się przed nieszczęściem.

FAQ

Tak! W rzeczywistości wiele par robi wszystko, co zrobiliby ludzie, w tym posiadanie dzieci, ale bez robienia prawnych rzeczy.

Nie wierzą w instytucję małżeństwa. Nie chcą dostosowywać się do norm społecznych. Wierzą w miłość i to dla nich wystarczy.

Kiedy i jak rozmawiać o małżeństwie ze swoim znaczącym innym

Mieszkamy razem z rodzicami mojego chłopaka przez ostatnie 12 lat

7 Złote zasady dotyczące relacji na żywo