Pomaganie dziecku z lękiem

Wyobraź sobie, że jesteś na scenie w dużym zatłoczonym pokoju. Masz przedstawić prezentację. Na temat, o którym nic nie wiesz. Gdy publiczność patrzy na ciebie, czujesz, że twoje serce zaczyna trochę szybciej bić. Twój żołądek zaczyna węzeł. Twoja klatka piersiowa się zaciska, tak bardzo wydaje się, że ktoś na tobie siedzi. Nie możesz oddychać. Twoje dłonie się pot. Zawroty głowy. A gorzej, słyszysz swój wewnętrzny głos, mówiąc: „Co tu robisz?”,„ Dlaczego miałbyś się na to zgodzić?”,„ Wszyscy myślą, że jesteś idiotą ”. Nagle powiększony każdy mały dźwięk - długopis padający na podłogę brzmi, jakby ktoś upuścił pokrywkę na ceramikę, twoje oczy rzucają się wokół pokoju, gdy brzęczenie powiadomień telefonicznych brzmi jak rój gniewnych pszczół. Ludzie wpatrują się w ciebie, czekają, aż mówisz, a wszystko, co możesz zobaczyć, to ich gniewne twarze. Stoisz tam, myśląc: „Gdzie mogę biegać?"

Teraz wyobraź sobie, że choć najmniejsze zadania sprawiły, że poczułeś się w ten sposób. Myślenie o tym, że musisz porozmawiać z szefem, jeździć zatłoczonym autobusem, jeździł na nieznanej trasie, sprawiają, że czujesz się intensywna nerwowość. Nawet wchodzenie do sklepu spożywczego, aby uzyskać mleko i zobaczyć, jak wszyscy się na ciebie gapią - ale nie są. To żyje z lękiem.

Co to jest lęk?

Lęk jest stosunkowo powszechnym wyzwaniem zdrowia psychicznego. Według National Institute of Mental Health 18% dorosłych żyje z zaburzeniem lękowym. Lęk jest stanem naturalnym i wszyscy będziemy mieli niepokój w naszym życiu. Jednak w przypadku osób z zaburzeniem lękowym zmartwienie jest wystarczająco trwałe, że niepokój, który powoduje, zakłóca życie codzienne. Mogą bardzo się starać, aby zaprojektować swoje życie, aby uniknąć wspólnych codziennych wydarzeń, które powodują ich niepokój, który paradoksalnie pogarsza stres i zmęczenie.

Lęk dotyka nie tylko dorosłych, ale także dzieci. Tweet to

Jeśli twoje dziecko zmaga się z lękiem, możesz zauważyć kilka rzeczy, w tym:

• Przewlekłe i nadmierne zmartwienie
• Przyleganie, płacz i napady złości, gdy oddzielają się od rodziców (i nie są małymi małymi lub dzieciami)
• Przewlekłe skargi dotyczące bótów żołądkowych lub innych dolegliwości somatycznych bez oczywistego wyjaśnienia medycznego
• Szukam wymówek, aby uniknąć miejsc lub wydarzeń, które wywołują niepokój
• Wycofanie społeczne
• Trudności ze snem
• Niechęć do głośnych, ruchliwych środowisk

Obserwowanie, jak twoje dziecko walczy w ten sposób, jest trudne dla rodziców. Na szczęście są rzeczy, które możesz zrobić, aby pomóc dziecku poradzić sobie z objawami lękowymi.

Naucz swojego dziecka skutecznych strategii, aby pomóc im w pokonaniu lęku Tweet to

• Normalizuj objawy lękowe: Wzmocnij swojemu dziecku, że wszyscy czasami czują niepokój i że jest to normalny sposób na poczucie. Powiedz swojemu dziecku, że niepokój może czuć przerażające (zwłaszcza gdy czujemy, że nasze ciała reagują), ale Lęk nie może cię zranić. Naucz ich mówić „To jest przerażające, ale wiem, że jestem bezpieczny.”Przypomnij im, że jest to tymczasowe i że nawet najgorsze epizody lęku się kończą. Twoje dziecko mogłoby powiedzieć sobie ”Mój niepokój stara się zapewnić mi bezpieczeństwo, ale nic mi nie jest. Dziękuję za zwrócenie się do mnie, niepokój."
  

• Zbuduj relaksujące rytuały w dniu dziecka: Naucz go lub jej, aby przestoju stał się częścią ich codziennej rutyny, aby pomóc im uwolnić napięcie budowlane. To może być czas na relaks po szkole lub przed rozpoczęciem rutyny przed snem. Naucz swoje dziecko, aby zauważa swoje ciało przed i po, zauważając różnice w mięśniach lub w „motyle brzucha”. Zrób sobie część rytuału. Dzieci uczą się samozachowawcze, aby ich rodzice je uspokoją. Możesz mieć przytulanie szkolne, czas czytania lub dać dziecku delikatny masaż. Rzeczy, które obejmują dotykanie, ciepło i rozmowę z kojącym tonem, są najbardziej skuteczne.

• Naucz medytację dziecka, techniki oddychania i rozluźnienie mięśni: Techniki te pomagają ludziom samodzielnie regulować i „żyć w teraźniejszości.„Jest to pomocne dla niespokojnych dzieci, ponieważ nieustannie myślą o przyszłości. Naucz ich oddychać brzuchem zamiast ramionami. Kiedy wdycha, naucz ich liczyć do 4 w głowie. Mają je również oddychanie do czterech. Rób to wielokrotnie przez minutę i skoncentruj się na tym, jak się później czują. Istnieje wiele sprawdzonych praktyk medytacyjnych dla dzieci. Dziecko i młodzieżowa sieć zdrowia wschodniego Ontario ma wspaniały program o nazwie Mind Masters. Zapewniają bezpłatną płytę do pobrania Meditaions, które możesz zrobić ze swoim dzieckiem tutaj: http: // www.Cyhneo.CA/Mini-Mindmasters.
  

• Ucząc dziecka, aby uziemić sama: Lęk często może przynieść kaskadę wyścigowych myśli. Próbowanie silnego zatrzymania tych myśli może faktycznie pogorszyć. Przekierowanie uwagi na zakotwiczenie się do teraźniejszości odniesie większe sukcesy. Naucz swoje dziecko, jak to zrobić, nazywając je pięć rzeczy, które mogą usłyszeć wokół nich, pięć rzeczy, które mogą zobaczyć, pięć rzeczy, które mogą odczuwać i pięć rzeczy, które mogą wąchać. Te wrażenia są wokół nas cały czas, ale często je dostrajamy. Zwrócenie ich na naszą uwagę może być niezwykle uspokajające i skuteczne.

• Naucz swoje dziecko, jak rozpoznać lęk w ich ciele: Twoje dziecko prawdopodobnie wie, kiedy on lub ona odczuwa szczyt niepokoju. To może być mniej świadomy tego, jak narasta lęk. Daj im zdjęcie osoby. Miej ich kolor, aby pokazać, jak czują swoje zmartwienie. Mogą pokolorować bazgroły nad swoim sercem lub niebieską wodą na rękach, aby poceni dłonie. Porozmawiaj o sytuacjach o niskim i wysokim lęku i powtórz tę aktywność. Naucz ich rozpoznawania, kiedy mają trochę niepokoju w swoich ciałach i pomagają im stosować strategie radzenia sobie zanim Ich poziom lęku staje się zbyt wysoki.
  

• Naucz swoje dziecko napina się i uwolnić: Niektóre dzieci dobrze reagują na ściskanie każdego mięśni, jaki mają tak ciasne, jak to możliwe, a następnie pozwolić, aby to odejść. Niech ściskają ręce na najścibsze pięści, jak potrafią!… ściskać!… ściskać!… I… odpuść! Zapytaj ich, jak się czują ich ręce. Następnie zrób to ramionami, ramionami, stopami, nogami, brzuchem, twarzą, a potem z całym ciałami. Zaproś ich do zamknięcia oczu i wzięcia kilku głębokich oddechów i zauważ, jak się czują ich ciała.

Z czasem i cierpliwością Twoje dziecko może nauczyć się radzenia sobie, gdy stresory czują się przytłaczające. Ważne jest, aby nie spieszyć się z każdą strategią i nie być zniechęconym, jeśli niektórzy nie pracują dla twojego dziecka. Kiedy znajdziesz dla ciebie odpowiednią strategię, będzie to działać jak urok! Nie zniechęcaj się, jeśli nie znajdziesz „magicznej kuli” na początku procesu.

Krytyczną częścią tych technik jest to, że regularnie je ćwiczysz z dzieckiem. Aby dziecko mogło zintegrować uczenie się, praktyka musi nastąpić, gdy czuje się stosunkowo spokojnie. Kiedy naprawdę to opanowali, gdy czują się dobrze, będą mieli większą szansę na poleganie na narzędzia radzenia sobie, gdy nie czują się dobrze.

Co najważniejsze, ważne jest, aby wczuć się z dzieckiem. Nigdy nie minimalizuj ich uczuć ani reakcji. Jeśli nieustannie mówisz swojemu dziecku, aby „uspokoiło się”, podstawowym przesłaniem jest to, że ich reakcja nie jest ważna, zwiększając niepokój na dłuższą metę i ucząc je, że nie mogą polegać na sobie, gdy życie stanie się trudne. Powiedz im: „Rozumiem, że jest to dla ciebie trudne. Wiem, że ciężko pracujesz, aby ułatwić te rzeczy. I myślę, że możesz to zrobić."

Niepokój jest trudny, szczególnie dla najmłodszych. Ale wiele osób prowadzi odnoszące sukcesy życie, a nawet przekłada lęk na silny dążenie do osiągnięcia jako dorośli. Z czasem i cierpliwością Twoja rodzina może opracować strategie, które mogą pomóc dziecku przezwyciężyć niepokój i wzmocnić rodzinę jako całość.