Jak Krishna podzielił parijat między swoich żon rukmini i satyabhama

Posiadanie dwóch żon nie jest łatwe, oprócz tego, że jest nielegalna! Ale to, co nie jest łatwe dla śmiertelników, jest proste dla bogów, czy też? Wiele zostało napisanych i powiedzianych o uroczych sposobach Pana Kryszny, które pozostawiły z nim wielu kobiet. Opowieści o jego Raas Leeli z Gopis, legenda jego 16 000 żon została przekazana pokoleniu pokoleniu, z poczuciem podziwu i czci. Ale jakie relacje Kryszny z jego żonami? Czy był w stanie podzielić swoją miłość równo wśród nich? Aby to zrozumieć, ponownie odwiedźmy słynną historię drzewa parijat.

Powiązane czytanie: King of Gods Indra nigdy nie zdołałby uratować swojego małżeństwa w dzisiejszych czasach

Ile żon ma Kryszna?

Spis treści

• Ile żon ma Kryszna?
• Historia drzewa parijat
  • Narada, mędrca misterstwa, siew nasiona niezgody
  • Kryszna i drzewo parijata podzielone między Satyabhama i Rukmini
  • Przejmująca historia drzewa parijat

Mimo że Satyabhama i Rukmini to jedyne dwa imiona, które instynktownie przychodzą na myśl, gdy myśli o żonach Pana Kryszny, faktyczna liczba wynosi 16 1008. Ta liczba może wydawać się zdumiewacza, szczególnie dla tych, którzy nie mają prawdziwej historii.

Lord Krishna, szef Yadavs w Dwarkar, miał w sumie osiem żon - Rukmini, Satyabhama, Jambavati, Nagnajiti, Kalindi, Mitravinda, Bhadra i Lakshmana.

Król Asur, Naraka, urodzony w wcieleniu Pana Wisznu, Varaha i Bogini Ziemia, Bhudevi, rządzili nad Pragjyotishpur. Będąc potężnym demonem, chciał przejąć kontrolę nad niebo i ziemią. Zdobył wszystkie królestwa (Dwarka nie była królestwem) na ziemi, a także Swarga Loka. W tym procesie wziął 16 100 królowych jako jeńców po pokonaniu mężów.

Zakładony przez te wydarzenia, Aditi skontaktował się z Satyabhamą, aby pozbyć się Naraki. Satyabhama szukał zatem pomocy Pana Kryszny w prowadzeniu wojny z królem demonów. Obaj zaatakowali Pragjyotishpur. Kryszna zabił generała Naraky Mura w bitwie, z powodu której jest również znany jako Murari - niszczyciel Mura. Satyabhama, który był wcieleniem Bhudevi, zastrzelił śmiertelną strzałę, która zabiła Narakę.

Po wyeliminowaniu Króla Demona, Kryszny i Satyabhama postanowili wydać 16 100 uwięzionych kobiet. Te kobiety były tak hipnotyzowane przez boską aurę Kryszny, że oświadczyły, że zabiją się, jeśli Pan nie poślubił.

Aby przywrócić ich status i honor, Pan Kryszna ich poślubił. W ten sposób miał w sumie 16 1008 żon.

Podzielił małżeńską błogość z ośmioma głównymi żonami, z których dwie - Satyabhama i Rukmini - zajęły szczególne miejsce w jego życiu i pałacu.

Historia drzewa parijat

Drzewo parijat, które nosi piękne białe kwiaty z pomarańczowym łodygiem, zostało posadzone w siedzibie Pana Indry. To drzewo było częścią prezentów otrzymanych podczas Samudra Manthan, lub ubijanie oceanu i była rośliną niebieską, nie znalezioną na Ziemi. Kiedy żony Kryszny Satyabhama i Rukmini wyraziły chęć posiadania drzewa wyłącznie dla siebie, Pan dał przykład doskonałego bilansowania. Tak więc historia drzewa parijat stała się symbolem tego, jak Kryszna podzielił swoją miłość równo wśród swoich żon.

Powiązane czytanie: Kiedy wszyscy chcieli bogini Lakshmi, ale nikt nie mógł jej mieć

Narada, mędrca misterstwa, siew nasiona niezgody

Kiedy Narada dostał kilka kwiatów z drzewa parijat i dał je Panu Krysznie, zastanawiając się, które z jego żon dałby kwiaty, rukmini lub satyabhamę. Kryszna dał kwiaty Rukmini. Widząc to, Narada poszedł do Satyabhama i powiedział jej o tym. Widząc Satyabhamę zazdrości, Narada zaproponowała jej rozwiązanie - że nie powinna zadowolić się zaledwie kilkoma kwiatami, a raczej nalegać, aby Krishna dostała ją z Indraloka i posadzić je w ogrodzie, aby mogła mieć na to, aby mogła mieć na to miejsce Regularne dostawy tych egzotycznych kwiatów!

Kiedy Krishna odwiedziła kwater Satyabhamy, wyraziła swój gniew i rozczarowanie z powodu całego incydentu i nalegała, aby zadowolić się tylko samą rośliną!

Tymczasem Narada poszedł i ostrzegł Indrę, że niektórzy Ziemia zamierzają ukraść niebiańską roślinę ze swojego Indraloka! Kryszna i Satyabhama udało się ukraść jedną gałąź z drzewa. Właśnie kiedy wychodzili, lord Indra zaczepił ich. Nastąpiła bitwa.

Indra przegrała bitwę, ale nie przed przekleństwem, że roślina nigdy nie będzie nosić owoców, choć może nosić kwiaty, a od tego czasu drzewo parijat nie przynosi żadnych owoców. W ten sposób dodanie skrętu do historii Krishna-Rukmini-Satyabhama Parijat.

Powiązane czytanie: Draupadi i Krishna - czy to platońska miłość?

Kryszna i drzewo parijata podzielone między Satyabhama i Rukmini

Opowieść o Krysznie i drzewa parijata była daleka od końca. Gdy drzewo przybyło do Dwarki, Rukmini również się do niego poczuł. Teraz nalegała, aby ona też chciała kwiatów. Doprowadziło to do dylematu dla Kryszny. Nie mógł zdecydować, które ze swoich dwóch żon powinien faworyzować.

Więc Kryszna zasadził drzewo w taki sposób, że chociaż wyrosła w domu Satyabhamy, jego kwiaty, które by zrobiły na dziedzińcu Rukmini.

Satyabhama poprosił o drzewo, a ona go dostała. Rukmini chciał kwiatów. Ona też dostała to, czego pragnęło jej serce.

Chociaż jest to interesująca bajka o tym, jak Kryszna rozwiązał swój osobisty kryzys i podzielił drzewo między jego dwie żony, sam kwiat ma interesujący, choć drobny smutny, mit własny.

Powiązane czytanie: 12 Piękne fakty dotyczące związku Radha Krishna

Przejmująca historia drzewa parijat

Zgodnie z tym mitem księżniczka Parijataka była zakochana w słońcu. Jej miłość pozostała nieodwzajemniona. Złamane serce, popełniła samobójstwo, a z jej popiołów wzięło drzewo parijat. Ponieważ w ciągu dnia nie jest w stanie znieść widoku swojej miłości, kwitnie tylko w nocy i zrzuca kwiaty jak łzy, zanim wschodzi słońce. Niektóre legendy również mówią, że drzewo zrzuca kwiaty na dotyk pierwszych promieni słońca. Te kwiaty rozłożyły swój zapach w ciągu dnia, jako znak nieśmiertelnej miłości Parijataki do jej kochanka, słońca.

7 Zapomniane lekcje miłości z największego hinduskiego epickiego Mahabharaty

Duma i zazdrość nie mają miejsca w związku, udowodnił, że Pan Krishna

Diwali Stories: dwie opowieści o równości płci, od których można się nauczyć