Jak przestać tracić się w związkach
- 1533
- 361
- Horacy Jezierski
Jest coś w utraty siebie w związku, który jest abstrakcyjny, jak się wydaje. Lewy-mózg i pragmatyści mogą się kłócić: „Jak możesz się stracić? Jesteś tam."
Jeśli tego doświadczyłeś, wiesz o tym.
Może to potrwać trochę czasu, zanim zdasz sobie z tego sprawę. Może nagle uderzyć cię w twarz jak mnóstwo cegieł. Albo może na ciebie grać każdego dnia, szepcząc ci do ucha „To nie jest to, kim naprawdę jesteś”.
Tak czy inaczej, utrata w związku jest niebezpieczną ścieżką, która może prowadzić tylko do pozbawionego, mniej pełnego istnienia i doświadczenia życia.
Pozbawiony i mniej pełen ciebie.
Jak wygląda utrata siebie?
Chociaż prawdą jest, że utrata siebie w związku nie oznacza, że zamieniasz się w ducha lub opuszczasz swoje ciało, oznacza to, że tracisz związek z wewnętrznym ja - szczególnie z pragnieniami, pragnieniami i potrzebami, które sprawiają, że jesteś Unikalna istota ludzka.
Oto pewne oznaki, że straciłeś ten wewnętrzny połączenie dla siebie w swoim związku:
- Często zachowujesz się, myślisz i komunikujesz w sposób, w jaki czujesz, że twój partner zatwierdzi i pragnie, zamiast być twoim prawdziwym, autentycznym sobą.
- Konsekwentnie ignorujesz własne potrzeby i pragnienia w związku.
- Wyczuwasz, że związek „sprowadza cię”.
- Często patrzysz na swojego partnera, aby przynieść ci szczęście, zamiast patrzeć, jak zadowolić się.
- Tracisz zainteresowanie własnymi hobby, celami i marzeniami i zamiast tego zwracasz większą uwagę na hobby i cele partnera.
- Czujesz się nieswojo samotnie i wolisz spędzać czas ze swoim partnerem, nawet jeśli oznacza to konsekwentne angażowanie się w działania, które nie rezonują z tobą.
Dlaczego więc tracimy się w związkach?
Czytanie powyższej listy brzmi absolutnie okropnie i nasuwa pytanie: jak to się dzieje? Dlaczego tracisz się w związku?
Odpowiedź to załącznik.
Przywiązałeś się do swojego partnera i uzależniłeś się od nich pod fałszywym pozorem, że mogą wypełnić coś pustego.
Wiele duchowych nauk mówi, że to puste uczucie zaczęło się od urodzenia. Czułeś się całość i kompletna w łonie matki, ale kiedy przyszedłeś na świat, musiałeś oddzielić się od tego poczucia całości (czasami znanej jako „jedność”) tylko po to, aby spędzić resztę życia, szukając ponownie całości.
Tak więc najbardziej fascynującą częścią bycia przywiązanym do partnera jest rzeczywistość, że tęsknota nie ma nawet o nich. To jest o Tobie.
Chcesz, co jest dobre i gonisz to uczucie.
Może twój partner sprawił, że poczułeś się niesamowicie na początku swojego związku. Czułeś się pożądany, kochany i całości. Potem, podobnie jak narkotykowie, którzy zwracają się do kradzieży, aby poprzeć swój nawyk, polegali na tym niesamowitym uczuciu, chociaż już go nie było. Biegałeś do partnera, myśląc, że przyniosą ci to dobre uczucie, gdy w rzeczywistości biegałeś tylko coraz dalej od siebie.
Być może przyjąłeś również nawyk działania w sposób, w jaki uważasz, że inni chcą, abyś działał z relacji z rodzicami (lub głównymi opiekunami) we wczesnym dzieciństwie.
Być może w bardzo młodym wieku zdecydowałeś, że zrobisz wszystko, aby zadowolić swoich rodziców - w tym rozszyfrowanie, którą wersję cię pokocha i uznaje cię najbardziej. Nauczyłeś się odgrywać rolę z najbliższymi, aby wygrać ich miłość, zamiast po prostu być sobą, a takie zachowanie powtórzyło się w twoich romantycznych związku (.
Kolejnym wyjaśnieniem jest to, co nazywamy w dziedzinie psychologii „niepewnym przywiązaniem”. Oznacza to, że twój główny opiekun nie był w stanie zaspokoić twoich unikalnych pragnień i potrzeb fizycznych lub emocjonalnych, gdy byłeś dzieckiem.
Najprawdopodobniej byłeś karmiony zgodnie z harmonogramem (a może nawet harmonogramem „ekspertów”) zamiast po prostu wtedy, gdy byłeś głodny. A może co noc wrzucałeś do łóżka o godzinie 19:00, niezależnie od tego, czy byłeś zmęczony, czy nie.
Być może nie miałeś wyboru, jakie ubrania nosiłeś z dnia na dzień. Z tego rodzaju zdarzeń nauczyłeś się odraczać swoje instynktowne potrzeby i pragnienia od swoich opiekunów i bliskich.
Najprawdopodobniej nie otrzymałeś miejsca do wyrażania własnych potrzeb. W rezultacie mimowolnie przekazałeś je rodzicom, stałeś się zbyt przestraszony, aby (lub zająć się) sam, a następnie „odtworzyłeś” lub powtórzyłeś ten wzór w relacjach romantycznych w późniejszym życiu.
Jak znaleźć się ponownie
Teraz, gdy rozumiesz więcej o tym, dlaczego straciłeś się w swoim związku, nasuwa się pytanie: jak połączyć się z naszymi własnymi potrzebami wewnętrznymi, aby znów znaleźć się?
Ćwiczysz.
Ćwicz nawiązywanie kontaktu ze sobą i łączenie się z własnymi potrzebami każdego dnia.
Oto kilka wskazówek i narzędzi do ćwiczenia znów się znajdują:
- Zadaj sobie pytanie każdego dnia: „Czego dziś potrzebuję?"
Zameldowanie się ze sobą w sprawie czynności dnia, w tym karmienia siebie, uczęszczania do pracy, interakcji z innymi, aktywnością lub odżywianiem się:
- Możesz poczuć, że musisz pić tylko koktajle owocowe na cały dzień lub że musisz oddać się temu kawałkowi ciasta czekoladowego.
- Być może będziesz musiał wziąć wolne od pracy, aby trafić na plażę lub zająć 12-godzinny dzień, aby wykonać zadanie.
- Być może będziesz musiał zadzwonić do swojego najlepszego przyjaciela lub wyłączyć telefon.
- A może potrzebujesz spoconej klasy jogi, kąpieli, drzemki lub godziny medytacji.
Poświęć trochę czasu, aby naprawdę wysłuchać siebie, co jest w twoim najlepszym interesie, niezależnie od potrzeb partnera lub tego, co czujesz, że „powinieneś”. Zaufaj własnymi wewnętrznymi wiadomościami, aby rozwinąć silne poczucie siebie i swoich pragnień.
Możesz także ćwiczyć sprawdzanie ze sobą kilka razy przez cały dzień: „Czego potrzebuję w tej chwili?„Jakie są teraz moje potrzeby? Czego pragnę?"
Jeśli okaże się, że często stawiasz potrzeby partnerów przed własnymi, zatrzymaj się i zobacz, gdzie możesz przynajmniej stworzyć równowagę w związku.
- Zostań swoim rodzicem
Jeśli twój rodzic nie był w stanie się dostosować i zwrócić uwagę na swoje osobiste potrzeby, a ty spojrzałeś na swojego partnera w kierunku, zacznij być dla siebie tak, jak chcesz, aby „idealny rodzic” był tam dla ciebie. Gdybyś mógł być twoim idealnym rodzicem, prawdopodobnie zrobiłbyś niektóre z następujących rzeczy:
Daj sobie miejsce na odkrywanie życia. Uznaj się za dobrze wykonaną pracę. Miej prawdziwe współczucie dla siebie. Kochaj siebie bezwarunkowo.
Poznaj siebie i jak reagujesz na życie. Poznaj swoje mocne i słabe strony. Bądź swoim najlepszym adwokatem. Słuchaj swoich potrzeb i odpowiedz, aby je spełnić, jeśli są w twoim najlepszym interesie. Pokaż sobie, jak jesteś wyjątkowy. Doceń siebie i świętuj swoje prezenty.
- Zostań swoim własnym kochankiem
Zamiast zawsze szukać partnera, aby cię zaspokoić i spełnić, ćwicz siebie. Wyjdź się na randki. Kup sobie kwiaty. Dotknij swojego ciała z miłością. Kochaj się ze sobą przez wiele godzin. Bądź uważny i słuchaj siebie. Bądź swoim najlepszym przyjacielem. Ćwicz, nie szukając innych, aby znaleźć swoją drogę.
Jest to świetne narzędzie do łączenia się z sobą, jeśli jesteś obecnie zagubiony w związku. Możesz utrzymać swoje relacje z partnerem, a jednocześnie wzmocnić (lub rozpocząć) związek, który masz ze sobą. Nikt inny nie może pracować nad twoim relacją z sobą, ale.
- Bądź ze sobą
Zadaj sobie pytanie: co lubię, niezależnie od mojego partnera?
Odkrywać różne hobby i zajęcia. Spędź czas ze sobą, abyś mógł poznać siebie i czego potrzebujesz. Jeśli okaże się, że trudno jest być ze sobą, trzymaj się tego. Czasami musisz spędzać czas sam, aby się nienawidzić, aby nauczyć się, jak naprawdę kochać siebie i cieszyć się własną firmą.
Ważne jest, aby pamiętać, że jeśli tracisz się w swoim związku, nie jest to wina twojego partnera. To też nie jest wina twoich rodziców ani opiekunów. Zrobili wszystko, co mogli, z tym, czego się nauczyli lub wiedzieli, tak jak ty.
Zamiast obwiniać własne zachowanie, ćwiczyć odpowiedzialność za wszystkie wybory w swoim życiu (świadome lub nieświadome) poza ramami osądów „prawa” lub „złego”. Zaufaj, że straciłeś się, abyś mógł zdobyć cenną lekcję życia.
Być może przeżyłeś doświadczenie utraty, aby znaleźć się w sposób, który jest jeszcze głębszy niż wcześniej.
Poznanie siebie jeszcze więcej.
Opanować siebie jeszcze bardziej.
Wreszcie, jeśli jesteś obecnie w związku, w którym się zgubiłeś, tylko ty możesz zdecydować, czy pozostać w swoim związku, czy nie. Jeśli jesteś zdezorientowany lub ambiwalentny, zaufaj, że czas powie ci, co robić. Zawsze pomocne jest współpraca z terapeutą, który może pomieścić dla ciebie miejsce, gdy będziesz jasny, co wybrać, więc skontaktuj się z kimś, kto rezonuje z tobą.
Pamiętaj tylko: zdrowy związek pozwala ci stać się bardziej sobą, a nie mniej.
- « Przygotowując się do wielkiego dnia- na czele drogi
- Terapia par przed ślubem jest warta twojego czasu? »