Uważna komunikacja jako podstawa szczęśliwego małżeństwa

Wszyscy słyszeliśmy horrory o parach, które zdegradowały się do współlokatorów, mile przechodzące w korytarzu w drodze do pracy, zrezygnowani do samotności i nienawiści. W mojej praktyce klienci często opisują takie bolesne odłączenia w wyniku nie czucia się słyszeli lub rozumianych problemów z komunikacją.

Każdy, kto jest żonaty, prawdopodobnie rozmawiał ze sobą, a może nawet ze swoim/jej partnerem o tym, jak są w nim na dłuższą metę. Ale w jaki sposób utrzymujemy połączenie przez całe życie? Niezależnie od tego, czy zaczynasz w małżeństwie, czy masz nadzieję, że uratujesz zatoniętą, oto trzy kroki do łączenia się poprzez zręczną komunikację.

Poznaj swoją przeszłość

Często powtarzamy wzorce relacyjne naszych rodziców lub wczesnych opiekunów. Dręcząca matka i wycofany ojciec uczą swoich dzieci, że relacje dotyczą wymagań i unikania tych wymagań w równym stopniu.

Rodzice z zaburzeniami używania substancji wymagają od dzieci funkcjonowania w rolach dla dorosłych na początku życia, zaszczepiając swoje dzieci przekonaniem, że ich potrzeby zawsze będą mniej ważne niż wszyscy inni. Niezależnie od zdrowia lub toksyczności naszych najwcześniejszych modeli relacji, nie możemy zmienić tego, czego nie możemy zidentyfikować. Przez celowe i bez osądu badając sposoby, w jakie nasi rodzice nauczyli nas komunikować się, czy to poprzez pasywną agresję, tworzenie kryzysów, czy delikatnej otwartości, manifestujemy możliwość zmiany przebiegu własnych relacji. W uznaniu jest moc, że wstrzymujemy przywiązanie do komunikowania się z naszym gniewem (podobnie jak mama!) lub uznając naszą tendencję do zamknięcia, gdy nasi partnerzy bolą (tak jak tata!). Style komunikacji są produktem instruktażowym, a nie niezmiennym aspektami charakteru lub osobowości.

Poznaj swój prezent

Główną barierą dla skutecznej komunikacji jest brak obecności. Jak często budowałeś, że budujesz sprawę o swój obecny gniew u małżonka, pamiętając wszystkie rzeczy, które zrobił, aby cię denerwować w ciągu ostatnich 7 lat? Po takim przeszukaniu z filtrem gniewu naszych historii nieuchronnie będziemy mieć reakcję, która nie jest proporcjonalna do sytuacji, erodując połączenie i zaufanie do tego procesu. Kluczowym problemem jest to, że bardziej znamy angażowanie przeszłości, niż doświadczamy teraźniejszości. Tworzymy sytuacje bez wygranych dla siebie i naszych partnerów, gdy jakiekolwiek przeszłe przestępstwo jest uczciwą grą dla zmartwychwstania, co często robimy, gdy wątpimy w znaczenie naszych obecnych uczuć.

Regularna praktyka uważności oddychania, zauważania myśli i uczuć, które się pojawią, oraz pozwalając im odejść, umożliwia zajęcie się bieżącymi interakcjami bez bagażu z przeszłości wpływających na nasze wybory.

Poznaj swojego partnera

Jedną z rzekomych radości małżeństwa jest znajomość kogoś i bycie tak dobrze znanym, że możesz uzupełnić zdania. Chociaż wszyscy odczuwamy przyciąganie tego rodzaju akceptacji i pewności, wadą jest to, że wymaga to sztywnego sposobu zobaczenia naszych partnerów. Słowa takie jak „zawsze” i „nigdy” wkradają się do naszego zrozumienia i utrudniają doświadczanie naszych partnerów, tak jak oni w tej chwili. Jeśli mój mąż zawsze zapomina o zamknięciu samochodu, prawdopodobnie będę się na niego zatrzasnąć. Jeśli moja żona nigdy nie zapyta mnie o moją pracę, mogę być zimny i wycofany po ciężkim dniu zamiast poprosić o jej wsparcie. Historie, które sobie opowiadamy o tym, jak są nasi małżonkowie, wpływają na to, jak interpretujemy interakcje i jak reagujemy. Ciekawe naszych partnerów obsługuje otwartą komunikację, nieelastyczne założenia odsuwają nas od siebie.

Poeta Rumi mądrze napisał:

„Zadaniem nie jest szukanie miłości, a jedynie szukać i znaleźć w sobie wszystkie bariery, które zbudowałeś przeciwko niemu."

Aby rozbić te bariery, musimy posiadać nasze problematyczne wzorce komunikacji z życzliwością i bez osądu. Badając lekcje z naszej przeszłości, praktykując obecność i umożliwiając naszym partnerom rozwój i zmianę, możemy zbudować silny podstawa zaufania i otwartości, która może trwać przez całe życie.