Ostateczny przewodnik po rywalizacji rodzeństwa dla rodziców

W tym artykule

• Dlaczego występuje rywalizacja rodzeństwa?
• Skąd mam wiedzieć, że moje dzieci postrzegają siebie jako rywali?
• Jak radzić sobie z rywalizacji rodzeństwa
• Co najważniejsze, pomóż swoim dzieciom przyzwyczaić się do siebie

Jeśli masz więcej niż jedno dziecko i myślisz o wyzwaniach związanych z ich wychowaniem, rywalizacja rodzeństwa na pewno będzie na szczycie listy „przytłaczających rzeczy”. Twoje dzieci nie dogadują się. Bez względu na to, jak bardzo się starasz, nic nie działa. Spędzą razem miły poranek, ale wydadzą smoki po południu.

Jak większość rodziców, którzy stoją w tej samej sytuacji, czujesz się bezradny i sfrustrowany. Przede wszystkim jesteś głęboko smutny, że coś takiego rujnuje rodziny, które powinny być szczęśliwe.

To poważne wyzwanie, którego nie powinniśmy zaniedbać. Im więcej wiesz o rywalizacji rodzeństwa, tym bardziej będziesz przygotowany do poradzenia sobie z sytuacją. Rodzic ma mediacyjną rolę, co nigdy nie jest łatwe.

Dlaczego występuje rywalizacja rodzeństwa?

Psychologowie rozwojowi wychodzą z różnymi teoriami, ale zgadzają się co do jednej rzeczy: więź między rodzeństwem jest wysoce skomplikowana i wpływa na nią wiele czynników, w tym genetyka, wydarzenia życiowe, leczenie, jakie otrzymują od rodziców, wzorce pokoleniowe i socjalizacja występuje poza rodziną. Wszystkie te czynniki kształtują postacie i całe życie rodzeństwa.

Judy Dunn, psycholog i autorka Siostry i bracia, wskazuje ważny fakt: rodzeństwo odgrywa ważną rolę w rozwoju siebie.

Dorastanie z rodzeństwem wpływa na osobowości dzieci, a także ich sposób myślenia i wypowiedzi, ich inteligencją i postrzeganiem rodziny, przyjaciół i siebie.

To złożony i bardzo ważny związek, o którym rodzice powinni być świadomi.

Małe dzieci są głęboko dotknięte sposobem interakcji ich matki z rodzeństwem. Kiedy istnieje różnica w leczeniu, prowadzi to do konfliktu i wrogości między rodzeństwem.

Więc może to nie z powodu pecha. Może dlatego, że rodzice traktowali dzieci inaczej w różnych sytuacjach, nawet nie zauważając. To brutalne oskarżenie, ale może to również otworzyć oczy, jeśli chcesz zrobić introspekcję.

Według Dunna dzieci rozumieją, jak pocieszyć lub zranić rodzeństwo od 18 miesięcy. Mogą przewidzieć reakcję osoby dorosłej na ich zakłócenia. W wieku trojga lat dzieci mogą się ocenić w porównaniu z rodzeństwem. To jest czas, w którym widzisz różnicę między relacją konkurencyjną i współpracującą.

Oprócz leczenia rodzicielskiego, który jest najbardziej widocznym powodem rywalizacji rodzeństwa, powinniśmy rozważyć kilka innych czynników:

1. Ewoluują potrzeby twoich dzieci

To tylko naturalna rzecz. Na przykład małe dzieci chronią swoje rzeczy i mogą nie chcieć dzielić się nimi z rodzeństwem. Może to nawet prowadzić do agresywnego zachowania. Dzieciak w wieku szkolnym ma silne zrozumienie równości, więc nie pomyśleją, że to uczciwie traktowanie młodszego rodzeństwa inaczej. Nastolatki zwykle mają obowiązek dbać o młodsze rodzeństwo, co może spowodować gniew.

2. Dzieci postrzegają rodziców jako wzory do naśladowania

Jeśli ty i twój partner kwestionujesz przed twoimi dziećmi, zobaczysz konflikt jako naturalne zachowanie. Konflikt Jest Naturalne zdarzenie w rodzinach, ale jeśli zobaczą, że się kłóci przez cały czas, zrobią to samo. Musisz być wzorem do naśladowania dla swoich dzieci i rozwiązywać spory w najbardziej cywilizowany sposób.

3. Dzieci mają temperament

Każde dziecko ma indywidualny temperament, którego znaki można zobaczyć od momentu, gdy się urodzą. Niektóre dzieci są spokojne, podczas gdy inne są bardziej wymagające i mniej przystosowalne. Unikalna osobowość twoich dzieci odgrywa ważną rolę w sposobie, w jaki zachowują się wobec siebie.

4. Brak struktury może być również przyczyną rywalizacji

Kiedy rodzeństwo walczy, może to być dlatego, że nie otrzymują jasnych zasad i właściwych wskazówek.

Skąd mam wiedzieć, że moje dzieci postrzegają siebie jako rywali?

Innymi słowy: jak rozpoznajesz rywalizację rodzeństwa w swojej rodzinie?

To tylko niektóre z oznak, że twoja rodzina stoi przed tym problemem:

• Wspólne ataki werbalne lub fizyczne. Nieporozumienia zwykle występują między rodzeństwem, ale jeśli widzisz je codziennie, mówimy o rywalizacji.
• Poważna frustracja, zazdrość i zachowanie wymagające uwagi.
• Tatting. Jeśli zawsze otrzymujesz „raporty” od dziecka za zachowanie rodzeństwa, jest to znak rywalizacji. Chcą, abyś zatwierdził ich działanie i nie pochłonął zachowania drugiego dzieciaka.
• Oznaki regresji, takie jak rozmowy dla dzieci, nosze łóżka i napady złościowe występujące ze starszym dzieckiem. Dziecko powraca do tego zachowania, ponieważ wie, że jest to pewien sposób, aby zwrócić twoją uwagę.
• Rywalizowanie o przyjaciół i chłopaków/dziewczyn jest wyraźnym oznaką rywalizacji, gdy dzieci dorastają.
• Pokazanie gniewu i ciągłe kłótnie są najwyraźniejszymi oznakami, że coś idzie nie tak.

Jak radzić sobie z rywalizacji rodzeństwa

Więc rozpoznałeś znaki. Jesteś pewien, że między twoimi dziećmi istnieje rywalizacja i nie wiesz, co z tym zrobić. Cóż, potwierdzenie jest pierwszym krokiem w kierunku skutecznego rozwiązania. Teraz, gdy rozpoznajesz problem, możesz przejść przez niego. Jako rodzina!

1. O ile to możliwe, nie angażuj się

Kiedy twoje dzieci zaczynają się kłócić, denerwujesz się. Chcesz, żeby przestali bez względu na wszystko. Jeśli argument nie jest zbyt poważny, nie powinieneś interweniować. To najtrudniejsza rzecz, ale czasami ważne jest, aby dzieci rozwiązywać własne problemy.

Jeśli zawsze interweniujesz, twoje dzieci będą oczekiwać twojej pomocy we wszystkich sytuacjach.

Zamiast nauczyć się radzić sobie z konfliktem, będą chcieli być uratowane.

Ponadto ryzykujesz, że jedno z dzieci poczuło się gorsze, ponieważ konflikt może zostać rozwiązany na czyjąś korzyść i inną wadę.

Jeśli ukarasz jedno z dzieci, nawet jeśli sytuacja była całkowicie ich wina, rywalizacja będzie się tylko poważniejsza.

Kary dzieci stanie się jeszcze bardziej gniewnie, a uratowane dziecko może poczuć, że może uciec we wszystkich sytuacjach, ponieważ rodzic „woli” je.

Jeśli twoje dzieci używają złego języka, wyjaśnij, w jaki sposób jest to złe bez wybierania stron. Naucz ich wyrażać, używając odpowiednich słów. Cokolwiek robisz, staraj się nie angażować, chyba że istnieje niebezpieczeństwo argumentu fizycznego. Jeśli wyrażają się słowami, jest w porządku… nawet gdy dyskusja się nagrzewa.

2. Pozwól im być smutni lub szaleni

Kiedy rodzeństwo zaczyna się kłócić, pierwszym instynktem rodzicielskim jest ich rozdzielenie i uspokojenie. To nie jest najlepsza rzecz. Jeśli nauczysz ich, jak ulegać swoim uczuciom, będą to robić przez resztę życia. Myślą, że okazywanie gniewu lub smutku nie jest społecznie akceptowalne, więc zakopują takie uczucia głęboko w środku. Wcześniej czy później ukryte emocje powodują frustrację.

Jako rodzic musisz zrozumieć, że te emocje są prawdziwe dla twoich dzieci. Porozmawiaj z nimi! Zapytaj ich, jak się czują. Kiedy widzisz, że opisują swoje emocje w przesadzony sposób, parafrazuj je bez próby nauczania ich lekcji.

Jeśli starszy brat narzeka, mówiąc „nienawidzę jej”, parafrazuj ten silny wyraz czegoś łagodniejszego, na przykład „więc nie podoba ci się, jak się zachowywała.”Przyznaj, że dziecko jest zranione i nie mam nadzieję, że negatywne uczucia przejdą, jeśli powiesz im, że nie mogą się tak czuć.

3. Kiedy wszystko sięgają za daleko, rozdzień je

Rodzeństwo walczy, ponieważ spędzają razem zbyt dużo czasu. Kiedy spędzasz cały dzień, grając z kimś, nieuchronnie dojdziesz do punktu sporu.

Musisz rozpoznać punkt, w którym argumentacja werbalna ma zamiar zamienić się w agresję fizyczną. Wtedy zdecydowanie powinieneś działać. Jeśli zauważysz, że dzieci popycha się, oddziel je.

Powiedz im, aby zostali w różnych pokojach samotnie. Zostaną tam, dopóki nie będą spokojne. Czasami przestrzeń robi cuda. Użyjesz tego czasu na rozmowę z nimi, więc zrozumiesz ich uczucia i spróbujesz je połączyć.

Pozwól im przeczytać książkę lub bawić się zabawkami. Nie są karani; są po prostu pouczeni, aby spędzić trochę czasu z dala od siebie.

Gdy emocje się uspokoją, mogą wejść do salonu i wszyscy mogą cieszyć się razem. Docenią trochę czasu po tym doświadczeniu.

4. Nie wybieraj zwycięzcy

Czy naprawdę możesz winić jedno dziecko za rywalizację i twierdzić, że drugie jest całkowicie niewinne? Jeśli to zrobisz, negatywne emocje będą silniejsze. Nie marnuj energii na próbę ustalenia, czyje to wina.

W większości przypadków walka zajmuje dwa. Wszystkie strony ponoszą własną odpowiedzialność. Nawet jeśli tak nie jest, nigdy nie powinieneś winić jednego dziecka za złe i twierdzenie, że drugie jest aniołem.

Spróbuj przekształcić to w sytuację, w której każde dziecko coś zyskuje lub traci. Jeśli walczyli o zabawkę, zabierzesz zabawkę na kilka dni i pozwolicie im się bawić tylko wtedy, gdy obiecują, że zrobią to razem.

Rodzice często popełniają ten błąd: wściekają się na jedno dziecko za drażnienie drugiego. Zawsze na nich krzyczą i wysyłają je do czasu.

Taka postawa nie opanowała dziecka pod kontrolą. To sprawi, że zakładają, że są gorsze i nie są wystarczająco kochane. Zamiast tego weź to podejście: Zapytaj twórcę problemów, co się stało. Pozwól im wyjaśnić sytuację, a oni nieuchronnie sprowadzą się do zrozumienia ich złego zachowania.

Co najważniejsze, pomóż swoim dzieciom przyzwyczaić się do siebie

Dorastanie z rodzeństwem to trudna sytuacja. Większość ludzi nie zmieniłaby tego na nic! To także wspaniałe doświadczenie, które powoduje posiadanie najlepszego przyjaciela na całe życie.

Jako rodzic twoja rola pomaga dzieciom. Porozmawiaj z nimi i pomóż im zrozumieć problem z perspektywy drugiej osoby. Pozwól im wyrazić swoje uczucia, ale nie pozwól im posunąć się zbyt daleko. Przede wszystkim traktuj je jednakowo i nigdy nie obwiniaj jednego z dzieci. W końcu to tylko dziecko. Musisz zrozumieć, skąd pochodzi agresja i pomóc im przezwyciężyć te negatywne uczucia.