Kochają się, ale nie są pewni małżeństwa

Bez względu na to, jak progresywna rodzina, z której pochodzisz, jest prawie pewne, że słowo „m” zostanie na ciebie upuszczone w pewnym momencie, zaczynając od lat dwudziestych. Czemu nie?

Z pewnością nie ma nic złego w ożenieniu się, o ile jest to z wyboru, a nie dlatego, że cały świat chce. Byłem na wystarczającej liczbie wesel i widziałem ich jeszcze więcej za pośrednictwem zdjęć na Facebooku, aby wiedzieć, że dla wielu osób małżeństwo jest ostatecznym kulminacją romantycznego związku. I szanuję to.

To osobiste

Dla mnie jednak romans jest głęboko osobisty i dotyczy tylko tych w związku. Mój partner i ja jesteśmy razem od pięciu lat i oboje jesteśmy na początku 30. Obaj dają ludziom dobry powód, aby sugerować, polecić i namówić nas, aby zrobić ten ostatni krok i wziąć ślub. Chociaż nie kulę się już i nie odwracam wzmianki o małżeństwie, jestem dość mocny na swoim stoisku.

Dla mnie małżeństwo jest prawnym/społecznym/religijnym sankcją waszego zaangażowania wobec siebie. Jakby bez małżeństwa nie było tam całkiem. Po ślubie przeprowadziłeś się w „właściwym” kierunku, który uszczęśliwia wszystkich. W tym momencie jest po prostu zbyt wiele innych osób. Od księdza lub sekretarza na weselu, po twoją wielką ciotkę, która żałośnie głosi, że twoje biodra są zbyt wąskie, aby znosić dzieci. I jestem bardzo zaborczy w swoim związku!

Tylko my

Przyznaję, że wiele mojej nieufności pochodzi ze sposobu, w jaki małżeństwo jest często postrzegane jako koniec linii. A „To jest to, wszedłeś do wielkiej ligi”. Obrażam sposób, w jaki związek jest uważany za mniej święty, ponieważ właściwy ludzie tego nie sankcjonowali. Jeśli chodzi o mnie, jedynymi ludźmi, którzy muszą sankcjonować nasz związek.

Powiązane czytanie: Czy definicja małżeństwa zmieniła się na przestrzeni lat?

Mój partner i ja jesteśmy zarówno ludźmi „pracą”, a nie „karierą”, co oznacza, że ​​nie patrzymy na wykres kariery, który osiągnie szczyt w pewnym wieku i czasie. Podobnie jesteśmy zarówno zaangażowani, jak i monogamiczni, nie odczuwając potrzeby pobierania się. Jesteśmy gotowi być ze sobą według samego wyboru. Znamy swoje codzienne nawyki. I czasami dzielimy przestrzeń życiową. Dobrze się dogadujemy z rodziną. Często imprezuje z moją rodziną i beze mnie. Może nic z tego nie zmieniłoby, gdybyśmy się pobrali, ale to nie tak, że wszystko to nie dzieje się poza małżeństwem.

Zrównoważony widok

Widziałem bardzo wiele szczęśliwych małżeństw i kilka okropnych, więc moja perspektywa jest dość zrównoważona. Jestem romantykiem szafy i znam każdą piosenkę ślubną w każdym filmie Yashraj. Ale pomyślałem też, że mogę to wszystko być i nie być małżeństwem. Mogę być szaleńczo zakochany.

Czasami myślę, że może wyjdziemy o ślub, abyśmy mogli wzajemnie postawić się na naszych planach ubezpieczenia zdrowotnego. A może w wieku 50 lat lub później, po prostu zobaczyć wygląd twarzy ludzi. A może nie będziemy. Może po prostu będziemy razem na zawsze, wiedząc, że jesteśmy związani ze wszystkim, co może być małżeństwo, bez akceptacji czyjejś. W końcu romans, którego ludzie nie odrzucają, jest zawsze najbardziej zabawny!

https: // www.Bonobologia.COM/Why-i-Prefer-Friendship-over-romance-z-my-partner/

https: // www.Bonobologia.com/15-tips-on-how-to-not-get-friend-strefed/