Mieszkamy razem, ale jestem samotny w moim małżeństwie

Istnieje powszechne nieporozumienie dotyczące długoterminowych małżeństw: zakłada się, że bycie z kimś zagwarantuje ci towarzystwo i intymność w miarę starzenia się, ale nadal jest bardzo możliwe, aby skończyć się samotnym w małżeństwie.

Samotność jest często przejawem mnóstwa innych problemów, od utraconego związku po nieporozumienia, a nawet nierealistycznie wysokie oczekiwania ze strony twojego partnera. Myśl o byciu razem, ale sama może być dość zniechęcająca, ale jeśli jesteś w stanie wskazać, co dokładnie poszło nie tak, nadal możesz naprawić rzeczy i spróbować przywrócić normalność w swoim związku. Więc to, co naprawdę jest przyczyną twojej samotności?

Samotny w małżeństwie

Spis treści

• Samotny w małżeństwie
  • Razem przez to wszystko
  • Wszystko zaczęło się mylić
  • Żonaty i samotny
  • To był koniec epoki
  • Nikt nie mógł wskazać, co poszło nie tak
• FAQ

Wszystko, co jego traci ścieżkę, gdy stajesz w obliczu emocjonalnego porzucenia w małżeństwie. Nie możesz skupić się na swojej pracy ani rodzinie, a nagle miłość nie ma już sensu i nie wiesz, jak pozbyć się bagażu emocjonalnego. To trochę jak pułapka, która powstrzymuje cię przed poruszaniem się i bycia szczęśliwym w życiu.

Jedyną gorszą rzeczą niż bycie samotnym w małżeństwie jest uznanie tego, ale nic z tym nie robienie. Nie daj się uwięzić w instytucji małżeństwa, jeśli wyrządza ci to więcej szkody niż pożytku. Istnieje cały świat możliwości, więc nadszedł czas!

Razem przez to wszystko

Umawialiśmy się nieco mniej niż rok, a potem się pobraliśmy. Ukończyliśmy dziesięć lat małżeństwa za kilka miesięcy. Dziesięć lat, w których widzieliśmy wiele dobrych rzeczy i złych-jego niemal śmiertelne wypadek, moja operacja, śmierć mojego ojca, złe zdrowie jego ojca, problemy teściowe, stres w pracy, jego wszechstronna pasja, która stała się Druga praca w pełnym wymiarze godzin, wycieczki, urodziny, studia, egzaminy, choroby związane z stylem życia i lista jest długa.

Dziesięć lat, podczas których jego przyjaciele stali się moimi, a moje. Nasze życie jest tak splecione, że nie mogę sobie nawet wyobrazić, jak nigdy nie zdawaliśmy sobie sprawy, kiedy wszystko się rozpadło.

Wszystko zaczęło się mylić

Byliśmy razem, ale sami. Nie mogłem wskazać palca na dokładną datę lub godzinę, kiedy wszystko zaczęło się nie tak. To był prawdopodobnie dzień, w którym miałem dobre wieści w pracy, a pierwsza osoba, którą zadzwoniłem, była moim najlepszym przyjacielem, a nie on. A może kiedy zdaliśmy sobie sprawę, że nie wzięliśmy wspólnych wakacji od prawie trzech lat, a może kiedy zadzwonił do swojego przyjaciela, aby omówić coś, co go stresowało, a nie ja.

Staliśmy się dwoma ludźmi żyjącymi własnym życiem w tym samym domu. Kiedy wychodzimy, nie rozumiemy, że pokazujemy światu wszystko jest w porządku, wciąż jesteśmy kochającą parą, którą kiedyś byliśmy - tych, którzy ustalają cele w związku dla innych. Wkrótce zacząłem odczuwać oznaki i skutki samotności w małżeństwie.

Żonaty i samotny

W ciągu ostatniego roku walczyliśmy jak koty i psy i dąsamy się przez kilka dni nad drobnymi głupimi rzeczami, które nigdy wcześniej nie miałyby znaczenia. Wyjechaliśmy z domu, ponieważ druga osoba po prostu nie chce zrozumieć.

Złamaliśmy nowe kieliszki do wina w gniewie. Trzymaliśmy się i staraliśmy się, aby wszystko zadziałało, aby wrócić do miejsca, w którym byliśmy. Świat nie ma pojęcia, jak przechylamy się wokół siebie w domu. Oboje czuliśmy się samotni w małżeństwie, ale nie wiedzieliśmy, jak się temu powstrzymać.

Świętowaliśmy przedostatnie dzień naszej rocznicy w 2016 roku, ostatecznie uznając słonia w pokoju - że nie mieliśmy „relacji męża żony” (jak moja matka jest to osobliwa) od ponad roku). I może potrzebujemy separacji próbnej.

Powiedziałem, że się wyprowadzę. Powiedział, że dom jest wystarczająco duży, abyśmy oboje mogli pozostać bez siebie. W tym tygodniu podróżuje do pracy. Nie rozmawialiśmy przez telefon ani nawet nie wymieniliśmy tekstu. Patrzę na mieszkania na kilku stronach internetowych i przez brokerów.

Powiązane czytanie: Mężczyzna kontra kobieta po rozpadzie - 8 istotnych różnic

To był koniec epoki

Jesteśmy razem od czerwca 2006 roku. Nigdy nie minął dzień, kiedy nie rozmawialiśmy, nie wymieniliśmy ani nie wymieniliśmy słodkich głupich nic. Słyszę piosenkę i przesłałem mu teksty. Napisał do mnie akapit z mojego ulubionego wiersza.

Jak mam dziś przejść cały dzień (zostaw w spokoju tydzień), nie rozmawiając z nim? To mnie zabija. Jak mieszkać w tym samym domu, dzielić się naszymi obowiązkami i wydatkami, jednocześnie mieszkając? Nasze rzeczy się skończyły, jego ręcznik nieostrożnie opuszczony, mój pas, jego książki, moje pędzle.

W tym momencie nie robi znaczenia, czy śpimy w tej samej sypialni, czy innych, nic się tam nie dzieje. Ten statek popłynął. Powiedziałem mojej mamie. Nie może zrozumieć, dlaczego rzekomo bardzo lubiana para chce się rozdzielić.

Nikt nie mógł wskazać, co poszło nie tak

Moja matka może zrozumieć niewierność i znęcanie się domowe zakończone małżeństwem, ale nie to poczucia samotnego w małżeństwie. Nie sądzę, żeby zrozumiała, jak bardzo wpłynęło na mnie to emocjonalne porzucenie w małżeństwie. Nie powiedział jeszcze swoim rodzicom. Są poza krajem na kilka tygodni.

Co powiemy naszym przyjaciołom, którzy wysłali nam noworoczne pozdrowienia jako para? Jak odpowiedzieć na zaproszenie na obiad dla nas obu? Dlaczego miałbym podzielić się tym, jak moje serce rozpada się z każdą przypadkową osobą na Facebooku?

Kiedy przechodzisz listę kontrolną separacji próbnej, co się stanie, jeśli jedna osoba chce wrócić, a druga nie? Co jeśli wpadnę do niego i zadzwonię do niego, aby powiedzieć mu, że jego ulubiony film jest dziś w telewizji? Jeśli wrócimy razem jako para, czy nadal będziemy mieć te same problemy za kilka miesięcy lub lat później?

Czy ostatecznie wyprowadzę się z naszego domu, który stworzyliśmy razem z taką miłością? Mam 33 lata i nie widzę, że dzielę mieszkanie z małym dzieckiem świeżo ze szkoły B, ale też nie mogę znieść powrotu do domu na puste mieszkanie. Jak będziemy podzielić nasze rzeczy - nasze sofy, nasze książki, ręczniki, koce?

Właśnie zaczęliśmy tę drogę. To nie jest łatwe. Przed nami będzie wiele trudniejszych dni. Muszę po prostu pozostać silnym przez to wszystko. Sam. Bez niego. Muszę to zrobić.

Nie wstydź się przyznać, że jesteś samotny w małżeństwie i nie wstydź się szukać pomocy. Rozmowa z kimś może pomóc ci szybciej przejść i wrócić na właściwą ścieżkę, która doprowadzi cię do lepszej przyszłości. Życie nie jest samotne. To zależy tylko od tego, jak zdecydujesz się na życie.

FAQ

Porozmawiaj ze swoim partnerem lub wspólnie szukaj pomocy. Jeśli nie są zainteresowani, masz całkowitą swobodę wychodzenia samotnie i robienia tego, co jest dla Ciebie najlepsze, nawet jeśli polega to na rozmowie z doradcą.

Z czasem wiele małżeństw staje się kwaśna lub stagnacja. Musisz zająć się tym, gdy tylko zobaczysz oznaki ostrzegawcze niepowodzenia. Nip to w zarodku.

Dlaczego musisz? Możesz wprowadzić zmianę lub odejść, jeśli nie widzisz przyszłości. Usuń emocje z decyzji i użyj logiki podczas podejmowania tej decyzji.

Rada oddzielenia małżeństw: 11 mądrych wskazówek

18 wskazówek dotyczących asa na studiach

15 najlepszych par do wypróbowania w 2021