Co musisz wiedzieć o „Syndromie wyobcowania rodzica”

Dave miał około 9 lub 10 lat, kiedy jego rodzice się rozwiedli. Nie był zbyt zaskoczony, ponieważ w domu było wiele napięć i konfliktów, jednak rodzina się rozpadała i było to dla niego trudne. Mieszkał w domu, do którego był przyzwyczajony z mamą, co było naprawdę miłe. Mógł zostać w swojej szkole i w okolicy, w której mieszkała większość jego przyjaciół. Kochał swój dom, zwierzęta i przyjaciele, a oprócz okazjonalnych wizyt z tatą był w swojej strefie komfortu.

Nie zdawał sobie sprawy, dopóki nie był po dwudziestce, że został okropnie wykorzystywany przez mamę. Skąd ktoś nie mógł wiedzieć, że byli wykorzystywani? Cóż, rodzaj znęcania się przez ponad połowę życia był subtelnym i niepozornym znęcaniem się zwanym zespołem wyobcowania rodziców lub wyobcowaniem rodziców (PAS).

Jaki jest zespół wyobcowania rodziców?

To rodzaj wykorzystywania psychicznego i emocjonalnego, które niekoniecznie mają ślady lub blizny na zewnątrz. Postępowanie, wszystko napisane na czerwono będzie oznakami PAS.

Jak to się zaczyna?

Zaczęło się bardzo powoli. Mama powiedziałaby kilka negatywnych rzeczy o tatach tu i tam. Na przykład „twój tata jest zbyt surowy”, „twój tata cię nie rozumie”, „Twój tata jest wredny”. Z czasem było trochę gorzej, gdy mama mówiła, że ​​Dave'owi rzeczy, jakby była samotna, martwiła się o finanse i wykorzystała Dave'a, aby uzyskać informacje o życiu prywatnym jego taty. Często Dave usłyszał, jak mama rozmawia przez telefon, narzekając i mówi złe rzeczy o swoim tatę. Ponadto mama zabrała Dave'a na wizyty u lekarza lub doradcy, nie mówiąc ojcu do dni lub tygodni później. Funkcjonowała niezależnie od umowy o opiekę nad. Jego tata mieszkał kilka miast i powoli, ale na pewno Dave chciał spędzić tam coraz mniej czasu. Tęskni za przyjaciółmi i martwiłby się, że jego mama jest sama.

Jego tata stał się „złym” facetem

Z biegiem lat zaczęło się więcej rzeczy. Tata Dave'a miała tendencję do dyscyplinowania go dla biednych ocen, a mama miała być bardziej „wyrozumiałe” jego walki w szkole. Wszelkie próby zdyscyplinowania Dave'a za jego słabe oceny lub złe zachowanie zostaną podważone przez mamę Dave'a. Mama Dave'a powiedziała Dave'owi, że jego tata był nieuzasadniony i niesprawiedliwy w swojej dyscyplinie, dlatego tata Dave'a był „złym” facetem. Mama Dave'a została jego najlepszym przyjacielem. Mógł jej wszystko powiedzieć i czuł, że tak naprawdę nie może otworzyć się na ojca, a także spędzając czas ze swoim tatą coraz bardziej niewygodne.

Nadużycie naprawdę nasiliło się, gdy Dave miał 15 lat. Jego tata przeszedł przez kilka walk biznesowych. Nie był wtajemniczony w szczegóły, ale wydawało się to dość intensywne. Tata Dave'a musiał zwrócić się do ich wydatków i był bardzo zajęty próbą odbudowy swojej kariery. W tym czasie mama Dave'a zaczęła dzielić się więcej legalności, w które jego tata był zaangażowany. Pamiętaj, że nie znała szczegółów, ale poczuła się uprawniona do dzielenia się jej założeniami jako faktami. Zaczęła nawet mówić Dave'owi kłamstwom o rozwodzie, jej stresorach finansowych, które były jego „winą taty”, wyświetliła e -maile Dave'a i wiadomości tekstowe, które wysłała do niej tata Dave'a, oraz całej wielu innych wytwarzania, które spowodowały Dave'a coraz więcej rozpacz. Walki Dave'a w szkole, depresji, niskiej samooceny i przejadaniu się stały się coraz bardziej destrukcyjne. Wreszcie, ponieważ wydawało się, że tata był powodem, dla którego Dave tak bardzo walczył, zdecydował, że wcale nie chce widzieć swojego taty.

Stał się ustnikiem swojej mamy

Z czegoś, co wydawało się nigdzie, mama, potem skontaktowała się ze swoim prawnikiem i rozpoczęła piłkę, zmieniając umowę o opiekę nad. Gdy tata Dave'a zaczął się odepchnąć, zapytał Dave'a, co się dzieje i dlaczego Dave był na niego zły. Dave podzielił fragmenty tego, co mówiła mama, a tata zaczął poczuć, że mama ma misję, aby zatrzymać Dave'a dla siebie. Rzeczy, które Dave wyrażałby swojemu tatowi, brzmiały tak, jakby słowa Dave'a mama powiedziła i powiedziła ojcu w przeszłości. Dave stał się ustnikiem jego mamy. Celowo próbowała odwrócić Dave'a od ojca, a on nie był pewien, jak to zatrzymać lub pomóc Dave'owi zobaczyć, co się dzieje. Tata Dave'a wiedział, że jego mama ma gorycz po rozwodzie (mimo że to ona poprosiła o rozwód). Tata Dave'a wiedział, że nigdy nie zgodzili się na style rodzicielskie i że było między nimi wiele niezgodności, ale nigdy nie myślał, że celowo spróbuje zwrócić się przeciwko niemu Dave'owi.

Historia Dave'a nie jest taka rzadka

To smutne, ale prawdą, że wielu rozwiedzionych rodziców albo celowo lub nieumyślnie zmienia swoje dzieci przeciwko ich byłym. O ile nie jest udokumentowane znęcanie się, gdy dziecko nie powinno spędzać czasu z obojgiem rodziców, to jest sprzeczne z prawem dla rodzica, który ma opiekę nad zakłóceniami w związku dziecka z drugim rodzicem. To, co robiła mama Dave'a, która jest zdecydowaną formą przemocy psychicznej i emocjonalnej, atakowała tatę Dave'a i wyobcował od niego Dave'a. Mama Dave'a subtelnie z czasem uczyła Dave'a, że ​​jego tata był „złym” rodzicem i była „doskonałym” rodzicem.

Pranie mózgu

Zostało to nazywane zespołem wyobcowania dla rodziców, chciałbym go uprościć i nazwać to, czym jest, pranie mózgu. Więc co, co na świecie mogłoby zrobić tata Dave'a, teraz, gdy Dave jest starszy?

Aby wiedzieć, co robić, musimy najpierw zrozumieć pranie mózgu. W sytuacji Dave'a jego mama stosowała izolację i intensywny wpływ jego postrzegania taty z kłamstwami i negatywnymi stwierdzeniami. Niestety, i bardzo niestety, niewiele było tata Dave'a. Podjął ciągłe próby pozostania w kontakcie z Dave'em, zabierając go na kolacje lub wydarzenia sportowe. Próbował w jak największym stopniu ograniczyć izolację, pozostając w kontakcie za pośrednictwem wiadomości tekstowych i specjalnych dat z synem. W tym czasie tata Dave'a po prostu go kochał i był cierpliwy (zgodnie z zachętą jego terapeuty). Tata Dave'a szukał wsparcia i wskazówek, aby nie przypadkowo pogorszył sytuację z Dave'em.

Walka z niską samooceną i depresją

Gdy Dave stał się i wszedł do dorosłości, nadal walczył z bardzo niską samooceną i zachowaniami związanymi z zaburzeniami odżywiania. Jego depresja również się utrzymywała i zdał sobie sprawę, że jego problemy zakłócały jego życie. Pewnego dnia miał swój „moment jasności”. My, profesjonaliści lubimy nazywać to momentem „aha”. Nie był do końca pewien, gdzie, kiedy i jak to się stało, ale pewnego dnia obudził się i naprawdę tęsknił za tatą. Zaczął spędzać więcej czasu z tatą, nazywał go co tydzień i rozpoczął proces ponownego połączenia. Dopiero Dave miał chwilę jasności, tata Dave'a naprawdę mógł zrobić wszystko, aby zwalczyć wyobcowanie/pranie mózgu.

Dave w końcu powrócił do kontaktu z swoją wrodzoną potrzebą kochania oboje rodziców i być kochanym przez oboje rodziców. Z tą świadomością Dave szukał własnej terapii i rozpoczął proces leczenia nadużyć, które przeżył przez swoją mamę. W końcu był w stanie z nią porozmawiać o tym, czego się nauczył i doświadczył. Jego związek z mamą zajmie dużo czasu, ale jest przynajmniej związany z obojgiem rodziców, pragnąc wiedzieć i być znanym przez oba.

Tragedia w tej historii polega na tym, że dzieci mają wrodzoną potrzebę i pragnienie kochania oboje rodziców i być kochanym przez oboje rodziców. Rozwód tego nie zmienia. Dla każdego, kto czyta ten artykuł, postaw swoje dzieci na pierwszym miejscu.

Zachęcaj dzieci do związania się z drugim rodzicem

Jeśli ty i twój małżonek rozdzielicie się lub rozwiedlicie. Bądź spójny i elastyczny, ponieważ relacje potrzebują czasu na rozwój i rozwój. Nigdy nie mów negatywnie o drugim rodzicach przed dzieckiem lub w odniesieniu do dziecka. Proszę o poradę dotyczącą nierozwiązanych problemów, które możesz mieć z byłym, aby Twoje problemy osobiste nie rozleły się na dzieci. Co najważniejsze, jeśli nie ma dowodów na nadużycie, popieraj relacje swoich dzieci z drugim rodzicem. Dzieci nigdy nie proszą o rozwód. Nigdy nie proszą o rozbicie swojej rodziny. Dzieci rozwodów, które mają rodziców, którzy utrzymują szacunek i wspólną uprzejmość, dostosowują znacznie lepiej przez całe życie i mają zdrowsze relacje długoterminowe. Pierwszy na pierwszym miejscu dzieci i ich potrzeby. Czy to nie to oznacza bycie rodzicem?